МагӀалбик
Перейти к навигации
Перейти к поиску
| Пхьа | |||
| МагӀалбик | |||
|---|---|---|---|
| Малгобек | |||
| МагӀалбике | |||
 | |||
|
|||
| 43°30′32″ с. ш. 44°35′08″ в. д.HGЯO | |||
| Паччахьалкхе |
 Россе Федераци |
||
| Федерацен субъект | ГӀалгӀайче | ||
| Пхьа | МагӀалбик | ||
| Пхьеда | Галай Ӏийсай Мувса | ||
| Тархьари географии | |||
| Йиллай | 1934-ча шера | ||
| ХьалхагӀа хинна цӀераш |
1934 кхачч. — Вознесенское[1] |
||
| Пхьа я | 1939 шера | ||
| Майда | 100,79 км² | ||
| Лакхал | 360[2] м | ||
| Ӏалама лоаттам | юккъера шийла тӀаьда (Dfa)[3] | ||
| Сахьата оаса | UTC+3:00 | ||
| Бахархой | |||
| Бахархой | ↗39 794[4] саг (2022) | ||
| Айххал | 394,82 саг/км² | ||
| Къамаш | гӀалгӀай, нохчий, эрсий, туркий | ||
| Динаш | сунний бусулбаш, православхой | ||
| Катойконим | моагӀалбикахо, моагӀалбикахо | ||
| Паччахьалкхен мотт | гӀалгӀай, эрсий | ||
| Дагарга идентификатораш | |||
| Телефоний код | +7 8734 | ||
| Пошта индексаш | 386300-386302, 386304 | ||
| Код ОКАТО | 26405000000 | ||
| Код ОКТМО | 26715000001 | ||
| Кхыдар | |||
| СовгӀаташ | Город воинской славы | ||
|
|
|||
| malgobek.ru | |||
|
|
|||
 Медиафайлаш Викиларма чу | |||
.png)
.svg)
МагӀалбик, МагӀалбике́, е МоагIалбик (я) (эрс: Малгобек) — ГIалгIай Мехка гIинбухен-малхбузехьара пхьа. Бахархой таьрахь лаьрхIача из ГIалгIайчен йиълагIа пхьа я Наьсареннеи Шолжа-Пхьаннеи Илдарха-ГӀалаи тIехьа.
МагIалбик иштта "ТӀема сийлен гӀала" (Город воинской славы) яха цIи йолаш я.
МагӀалбика муниципальни шахьара административни юкъ я, амма ше цу шахьара юкъейодаш яц. Республикай лоадам бола пхьа я.
Тархьар[тоаде | тоаде чура]
Маьцхали 27 дийнахьа 1939 ш. РСФСР-а Лакхерча Совета Президиума амарца МагIалбика пхьен статус еннай.
08.10.2007 ш. Россе Федерацен Президента Амарца МагIалбиках «Город воинской славы» яха цIи тиллай.
Баха нах[тоаде | тоаде чура]
Эрсече чу хьисап деш нах дIаязбара дарашца лард йолаш МагIалбикара къамий лоаттам
| Хьисап деш нах дIаязбар 2002 ш.[5] |
Хьисап деш нах дIаязбар 2010 ш.[6] | |
|---|---|---|
| Беррига баха нах | 41 876 | 31 018 |
| гIалгIай | 34 368 (82,07%) |
27 829 (89,72%) |
| нохчий | 6 044 (14,43%) |
2 038 (6,57%) |
| эрсий | 1 063 (2,54%) |
492 (1,59%) |
| туркий | 130 (0,31%) |
301 (0,97%) |
| кхыбараш | 254 (0,61%) |
144 (0,46%) |
| къам белгалдаккханза | 17 (0,04%) |
214 (0,69%) |
ТIатовжамаш[тоаде | тоаде чура]
- ↑ Краткая историческая справка об административно-территориальном делении Чечено-Ингушетии. Центральный государственный архив Чечено-Ингушской АССР, г. Грозный /1785—1946 гг./ (тIакхача вIаштехьа доаца тIатовжам — тархьар). ТIехьара хьажар хиннад 22 Саькура 2015. Архиве оттадаьд хьалхара хьаста чура 2 Саькура 2015.
- ↑ Лист карты K-38-18 Малгобек. Масштаб: 1 : 100 000. Состояние местности на 1983 год. Издание 1988 г.
- ↑ Климат Малгобека // Climate-Data.org
- ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2022 года Федеральная служба государственной статистики (эрс.) (тIакхача вIаштехьа доаца тIатовжам — тархьар). ТIехьара хьажар хиннад 26 Тушол 2022.
- ↑ Этнокавказ. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
- ↑ ВПН том 4. Таблица 4. Население по национальности и владению русским языком Республики Ингушетия