МагӀалбик
| Пхьа | |||
| МагӀалбик | |||
|---|---|---|---|
| Малгобек | |||
| МагӀалбике | |||
 | |||
|
|||
| 43°30′32″ с. ш. 44°35′08″ в. д.HGЯO | |||
| Паччахьалкхе |
 Россе Федераци |
||
| Федерацен субъект | ГӀалгӀайче | ||
| Пхьа | МагӀалбик | ||
| Пхьеда | Галай Ӏийсай Мувса | ||
| Тархьари географии | |||
| Йиллай | 1934-ча шера | ||
| ХьалхагӀа хинна цӀераш |
1934 кхачч. — Вознесенское[1] |
||
| Пхьа я | 1939 шера | ||
| Майда | 100,79 км² | ||
| Лакхал | 360[2] м | ||
| Ӏалама лоаттам | юккъера шийла тӀаьда (Dfa)[3] | ||
| Сахьата оаса | UTC+3:00 | ||
| Бахархой | |||
| Бахархой | ↗39 794[4] саг (2022) | ||
| Айххал | 394,82 саг/км² | ||
| Къамаш | гӀалгӀай, нохчий, эрсий, туркий | ||
| Динаш | сунний бусулбаш, православхой | ||
| Катойконим | моагӀалбикахо, моагӀалбикахо | ||
| Паччахьалкхен мотт | гӀалгӀай, эрсий | ||
| Дагарга идентификатораш | |||
| Телефоний код | +7 8734 | ||
| Пошта индексаш | 386300-386302, 386304 | ||
| Код ОКАТО | 26405000000 | ||
| Код ОКТМО | 26715000001 | ||
| Номер в ГКГН | 0808797 | ||
| Кхыдар | |||
| СовгӀаташ | Город воинской славы | ||
|
|
|||
| malgobek.ru | |||
|
|
|||
 Медиафайлаш Викиларма чу | |||
.png)
.svg)
МагӀалбик, МагӀалбике́, е МоагӀалбик (я) (эрс: Малгобек) — ГӀалгӀай Мехка гӀинбухен-малхбузехьара пхьа. Бахархой таьрахь лаьрхӀача из ГӀалгӀайчен йиълагӀа пхьа я Наьсареннеи Шолжа-Пхьаннеи Илдарха-ГӀалаи тӀехьа.
МагӀалбик иштта "ТӀема сийлен гӀала" (Город воинской славы) яха цӀи йолаш я.
МагӀалбика муниципальни шахьара административни юкъ я, амма ше цу шахьара юкъейодаш яц. Республикай лоадам бола пхьа я.
Тархьар[тоаде | тоаде чура]
Маьцхали 27 дийнахьа 1939 ш. РСФСР-а Лакхерча Совета Президиума амарца МагӀалбика пхьен статус еннай.
08.10.2007 ш. Россе Федерацен Президента Амарца МагӀалбиках «Город воинской славы» яха цӀи тиллай.
Баха нах[тоаде | тоаде чура]
Эрсече чу хьисап деш нах дӀаязбара дарашца лард йолаш МагӀалбикара къамий лоаттам
| Хьисап деш нах дӀаязбар 2002 ш.[5] |
Хьисап деш нах дӀаязбар 2010 ш.[6] | |
|---|---|---|
| Беррига баха нах | 41 876 | 31 018 |
| гӀалгӀай | 34 368 (82,07%) |
27 829 (89,72%) |
| нохчий | 6 044 (14,43%) |
2 038 (6,57%) |
| эрсий | 1 063 (2,54%) |
492 (1,59%) |
| туркий | 130 (0,31%) |
301 (0,97%) |
| кхыбараш | 254 (0,61%) |
144 (0,46%) |
| къам белгалдаккханза | 17 (0,04%) |
214 (0,69%) |
ТӀатовжамаш[тоаде | тоаде чура]
- ↑ Краткая историческая справка об административно-территориальном делении Чечено-Ингушетии. Центральный государственный архив Чечено-Ингушской АССР, г. Грозный /1785—1946 гг./ (тӀакхача вӀаштехьа доаца тӀатовжам — тархьар). ТӀеххьара техка хиннад укх дийнахьа: 22.02.2015. Архиве оттадаьд хьалхара хьаста чура укх дийнахьа: 2.02.2015.
- ↑ Лист карты K-38-18 Малгобек. Масштаб: 1 : 100 000. Состояние местности на 1983 год. Издание 1988 г.
- ↑ Климат Малгобека // Climate-Data.org
- ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2022 года Федеральная служба государственной статистики (эрс.) (тӀакхача вӀаштехьа доаца тӀатовжам — тархьар). ТӀеххьара техка хиннад укх дийнахьа: 26.04.2022.
- ↑ Этнокавказ. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
- ↑ ВПН том 4. Таблица 4. Население по национальности и владению русским языком Республики Ингушетия