Говрабаьри

Го́враба́ьри ва/я (эрс: конный всадник, конный наездник) — духхьал говра хоахкаш вола саг. Вешта, говра а иштта кхыдола дийнат а (масала, инкал, вир, пил) хоахкаш волча сагах баьри оал. Ишта «баьри» яхар шерагӀа да «говрабаьри» яхачох.

Къаьстта говраца а лелаш бӀун юкъе волча бӀухочох «дошло» оал.

Дош

Дожар	Цхьоален таьрахь	Дукхален таьрахь
ЦӀера д. (мала? фу?)	говрабаьри	говрабаьреш
Доала д. (хьан? сен?)	говрабаьречун	говрабаьрий
Лура д. (хьанна? сенна?)	говрабаьречунна́	говрабаьрешта
Дера д. (хьан? сево?)	говрабаьречо	говрабаьреша
Кечала д. (хьанца? сенца?)	говрабаьречунца	говрабаьрешца
Хотталура д. (хьанах? сенах?)	говрабаьречох	говрабаьрех
Меттига д. (хьанга? сенга?)	говрабаьречунга	говрабаьрешка
Дустара д. (хьанал? сенал?)	говрабаьречул	говрабаьрел

Хьажа иштта

• баьрел
• дошло