Бекарг
Бекарг | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ӏилман классификаци | ||||||||||||
ЦӀа: Доалаче: КӀалдоалаче: Без ранга: Ранг йоаца: Тайпа: КӀалтайпа: Инфратайпа: ТӀехкласс: Класс: КӀалкласс: Инфракласс: Клада: Тоаба: Дезал: КӀалдезал: Ваьр: Кеп: Бекарг |
||||||||||||
Дунен къамашта юкъера Ӏилман цӀи | ||||||||||||
Cuculus canorus (Linnaeus, 1758) | ||||||||||||
Ареал | ||||||||||||
Лорадара статус | ||||||||||||
|
Бе́карг е кукал (эрс: Куку́шка), Ӏилмангахьа: массаза а хула бекарг (эрс: Обыкнове́нная куку́шка[1], лат: Cuculus canorus) — Бекарга яхача дезала чура оалхазар, цу дезала эггара дӀа-хьа яьржа йола кеп. Сирача бесара кхокха́ таралеста оалхазар да.
Этимологи
[тоаде | тоаде чура]Кукал яха дош эггара хьалха юкъедаьккхар гӀалгӀай иллиалархо Хамхой Ахьмад хиннав. Духхьашха из дош наха дайзад цун «Лорса Лида» яхача илле чура. Эрсий метта чура чудаьккха хинна хила тарлуш да, из ала йиш я эрсий кукушкеи кукали шоай хьаалара тара хилар бахьан долаш[2], хӀаьта эрсий «кукушкал» чӀоагӀагӀа латиний «Cuculus» яхачунна а я из цӀи тара.
Бекарг яхар дека/ека/бека яхача хандешагара доагӀаш да, хӀаьта из ше оалхазарий зовне оаз яхийтар белгалйоаккхаш хандош да, кхыдола маӀанаш дувцаш ца хилча а.
Куц оттадар
[тоаде | тоаде чура]Ший дозалцеи, дӀоахалцеи Солсакхокханна тара я бекарг, амма зӀамигагӀа а я уж, бос а чӀоагӀагӀа ба цар. МаӀа кукал сечул йоккхагӀа хул. Ткъамаш ира да, цӀог герго́ да.
Даар
[тоаде | тоаде чура]Кукалий кертера кхача сагалматаш да: кӀормаца нӀовцискаш, чоапилгаш. Вешта гизгаш, догӀан нӀаний, миталаш, зӀамига пхьидарч а, ункхаш а юъ.
Сурташ
[тоаде | тоаде чура]-
Кукал
-
Гаьна тӀа ягӀа кукал
-
ГӀетта йода кукал
-
Cuculus canorus canorus + Acrocephalus arundinaceus - Museum specimen
-
Cuculus canorus bangsi + Phoenicurus moussieri - Museum specimen
Белгалдаккхар
[тоаде | тоаде чура]- ↑ Бёме Р. Л., Флинт В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Птицы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский / Под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., «РУССО», 1994. — С. 135. — 2030 экз.
- ↑ Арчаков C. «Къалуш доаца илли» // Сердало : газет. — 2021. Архиве диллад 2022 шера саькура 2 дийнахьа.