Тенканаькъан Хож-Ӏаьлий Абукар
ТӀонкийнаькъан Хож-Ӏаьлий Абукар | |
---|---|
Ваь ха | 25 тушола 1939 |
Ваь моттиг | ГӀалгӀай Курпе |
Кхелха ха | 18 кӀимарса 2020 |
Паччахьалкхе | |
Ӏилман дакъа | философи, социологи |
Белха моттиг | ГӀалгӀай паччахьалкхен университет[1] |
Альма-матер | Нохч-ГӀалгӀай хьехархой институт |
Ӏилманхой дарж | доктор философских наук[d] (1992), кандидат филологических наук[d] (1978) |
Ӏилманхой цӀи | профессор[d] |
ТӀонкийнаькъан Хож-Ӏаьлий Абукар (эрс: Танкиев Абукар Хажалиевич) — гӀалгӀай Ӏилманхо, хьехархо, профессор, философе Ӏилмай доктор, филологе Ӏилмай кандидат. Россе Федерацен Социальни Ӏилмай академен боккъонца вола доакъашхо. Россе Федерацен йоазонхой союза доакъашхо.
Биографи
[тоаде | тоаде чура]Ваьв 1939 шера Муттхьов 25 дийнахьа ГӀалгӀай Курпе. ЗӀамига волаш цига ваьхав 1944 шера гӀалгӀай къам мехках даккхалца[2].
Абукара хьалхара статьяш кепатехай 1959 шера «Павлодарская правда» яхача Павлодара областе арадийнача газете[2].
1969 шера Нохч-ГӀалгӀай пединститут (1972 ш. денз паччахьалкхен университет) яькххай. Цига болх баьб Ӏилман болхло а, тӀаккха доцент а, волаш[1].
1993—1994 шш. ГӀалгӀай Мехка Дешареи Ӏилмани министра заместитель хиннав.
1994 шера ГӀалгӀай паччахьалкхен университет хьайийлача денз цига болх беш хиннав «Философи» яхача кафедранна кулгал а деш.
135 гаргга болх кепатехаб[2].
Веннав 2020 шера июль 18 дийнахьа.
Хержа балхаш
[тоаде | тоаде чура]- «Свет народного сознания вайнахов» (1991);
- «Ингуши» (1996);
- «Духовные башни ингушского народа» (1997);
- «Эздел — ингушская этика» (2007).
СовгӀаташ
[тоаде | тоаде чура]- ЧИАССР Лакхехьарча Совета Президиума ЛоархӀаме грамота (1986).
- Россе Федерацен лакхерча дешара лоархӀаме болхло.
Белгалдаккхар
[тоаде | тоаде чура]- ↑ 1,0 1,1 Коллектив ФГБОУ ВО «Ингушский государственный университет». Соболезнования коллектива ИнгГУ в связи с кончиной Танкиева Абукара Хажалиевича. (эрс.). inggu.ru (19.07.2020). ТӀеххьара техка хиннад укх дийнахьа: 25.03.2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Дзарахова, 2020.
ТӀатовжамаш
[тоаде | тоаде чура]- Дзарахова З. Спасибо, Учитель, за любовь к своему народу, труды и вдохновенье! // Сердало : газет. — 2020. — июля 28 дийнахьа.