Пхьагалаш
ТӀера куц
(«Пхьагал» яхачунгара дӀасалостам ба)
Пхьагалаш | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
Ӏилман классификаци | ||||||||||||
ЦӀа: Доалаче: КӀалдоалаче: Без ранга: Ранг йоаца: Тайпа: КӀалтайпа: Инфратайпа: ТӀехкласс: Класс: КӀалкласс: Инфракласс: ТӀехтоаба: Грандтоаба: Тоаба: Дезал: Ваьр: Пхьагалаш |
||||||||||||
Дунен къамашта юкъера Ӏилман цӀи | ||||||||||||
Lepus Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
|
Пхьагалаш (я) (лат: Lepus, эрс: Зайцы) — дакхадийнаташ. Ӏилман классификацега диллача, укхаза «пхьагалаш» яхар дийнаташта юкъе къаьстта ваьр да. Из юкъедод «Пхьагала» яхача дезала́.
Белгалдаккхар
[тоаде | тоаде чура]Литература
[тоаде | тоаде чура]- Зайцы // Брокгаузеи Ефронеи энциклопеден дошлорг : 86 томах латт (82 томи 4 тӀатохари). — СПб., 1890—1907.
- Гура А. В. Заяц // Символика животных в славянской народной традиции . — Индрик. — М.: Индрик, 1997. — С. 177—199. — 910 с. — (Традиционная духовная культура славян. Современные исследования). — ISBN 5-85759-056-6.